Падмурак на торфе сваімі рукамі

Паспяховае засваенне тэхнікі падрыхтоўкі падмуркавых падстаў на тарфяных глебе магчыма толькі пры наяўнасці ў непасрэднага выканаўцу вызначаных навыкаў правядзення работ падобнага роду. Менавіта з гэтай прычыны мы хацелі б расказаць вам аб тым, як ўзвесці падмурак на торфе сваімі рукамі, а таксама азнаёміць з некаторымі асаблівасцямі арганізацыі работ на слабонесущих грунтах.

Выбар тыпу падмурка

Выбару тыпу падмуркавыя падставы, як правіла, папярэднічае даследаванне глыбіні залягання тарфяных пластоў у месцы правядзення работ, па выніках якога могуць быць зроблены наступныя высновы:

1. Пры глыбіні пласта да аднаго метра і пры наяўнасці пад ім шчыльнага грунта можна звярнуцца да так званай «выторфовке» (выдаленні пласта торфу), якая павінна вырабляцца на поўную глыбіню залягання. Пры гэтым у загадзя выкапанай траншэі робіцца пясчаная падкладка, па-над якой ўладкоўваецца тыпавой падмурак істужачнага тыпу (пажадана - на бетоннай падушцы).
2. Пры таўшчыні пласта больш аднаго метра найбольш прымальным з'яўляецца варыянт выкарыстання палевага падмурка, апоры якога здольныя перадаваць нагрузку ад будынка на глыбінныя пласты шчыльнага грунту.
3. Акрамя гэтых двух варыянтаў прылады падмурка існуе яшчэ адзін спосаб умацавання глебы, які рэалізуецца шляхам ўмацавання падставы насыпным грунтам з ужываннем адмысловай подсцілу з геотекстиля.

У тым выпадку, калі вам наогул не ўдалося дабрацца да адносна ўстойлівага грунту - ёсць сэнс падумаць аб мэтазгоднасці правядзення будаўнічых работ у дадзенай мясцовасці.

Найбольш прымальныя варыянты

Для самастойнага ўладкавання падмуркавых падстаў на торфе найбольш прымальнымі могуць апынуцца наступныя два спосабу:

• Выдаленне тарфяных адкладаў аж да выяўлення шчыльнага грунта з наступнай застилкой дна траншэі геотекстилем і падсыпкай пяском і друзам. На базе атрыманага пры гэтым падставы (з улікам падрыхтаванай у выніку падсыпкі-падушкі) у наступным ўзводзіцца істужачны або плітны падмурак класічнага ўзору.
• Бурэнне свідравіны з далейшай падрыхтоўкай падмурка буранабіўных тыпу, пранікальнага ў шчыльныя пласты грунта (магчыма таксама выкарыстанне шрубавых паль). Дадзены варыянт даводзіцца выбіраць пры значных таўшчынях тарфянога пласта ў месцы будаўніцтва.

Разгледзім больш падрабязна кожны з гэтых падыходаў да вырашэння пастаўленай задачы.

Выманне тарфянога грунту з наступнай яго заменай

Прыём выемкі грунту рэкамендуецца ўжываць у тых выпадках, калі таўшчыня тарфянога пласта не перавышае велічыні парадку 1-1,5 метра, што з'яўляецца эканамічна абгрунтаваным варыянтам арганізацыі земляных работ. Найважнейшай умовай мэтазгоднасці выкарыстання гэтага спосабу з'яўляецца выяўленне пад пластом торфу гліністых або пяшчаных парод у выглядзе фракцый буйнога або сярэдняга памеру. Пры наяўнасці дастатковых бюджэтных сродкаў тарфяной пласт можа быць выдалены з дапамогай экскаватара, арандаванай на пэўны час. У адваротным выпадку вам прыйдзецца ўручную асвойваць значныя аб'ёмы земляных работ.

Па іх завяршэння на месцы выпрацаванага грунту ўладкоўваецца падмурак абранага вамі тыпу (істужачны або плітны), параметры якога выбіраюцца зыходзячы з закладзеных у праекце патрабаванняў. У тым выпадку, калі праект будучага будынка прадугледжвае ўладкаванне падвальнага памяшкання - глыбіню якая рыхтуецца траншэі неабходна будзе павялічыць да 2-х метраў.

У якасці альтэрнатыўнага можа быць разгледжана варыянт частковай выемкі тарфяной масы з наступным уладкаваннем падмурка з прагназуемай уляганнем па заканчэнні вызначанага часу.

Прыкладам падобных работ можа служыць варыянт выбаркі траншэі паўметровай глыбіні, падрыхтаванай да ўладкавання істужачнага падмурка, па завяршэнні чаго робіцца паўза на 1-2 года. За гэты перыяд вы зможаце назіраць пэўную ўсаджванне падмуркавыя падставы, па памеры якой можна будзе ацаніць аб'ём дадатковых работ па яго нарошчванні.

Падрыхтоўка палевага падставы

У гэтым раздзеле мы распавядзем вам аб тым, на што неабходна звярнуць увагу пры падрыхтоўцы падмурка на торфе сваімі рукамі ў тым выпадку, калі таўшчыня няўстойлівага пласта перавышае 1,5 метра (у рэальных умовах яна можа дасягаць 4-5-ці метраў). У падобнай сітуацыі замена торфу іншым матэрыялам не прыводзіць, як правіла, да жаданага выніку, а перавага варта аддаваць звыклым для нас палевым падставах. Пры гэтым роля апорных апор могуць выконваць наступныя віды паль:

• спецыяльныя буранабіўныя палі з апалубкай з азбестацементавых труб;
• забіўны палевыя падставы з жалезабетону;
• сучасныя шрубавыя палі.